ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ
Αγαπητοί
συνάδελφοι/σσες,
Την Τρίτη 21 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στην Κοζάνη
εκδήλωση-συζήτηση που διοργάνωσε η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., το
Κοινωνικό Πολύκεντρο και το Νομαρχιακό Τμήμα Κοζάνης με θέμα: «Εξελίξεις στις Εργασιακές
Σχέσεις και στην Κοινωνική Ασφάλιση». Η εκδήλωση ξεκίνησε με τις
εισηγήσεις του κ. Γ. Γιούλα, του κ. Κουμαριανού Β. και έπειτα τοποθετήθηκαν οι
εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ κ. Μετόκης Γ., κ. Μπράτης Δ. και κ. Τουλγαρίδης Κ. Η εκδήλωση
έκλεισε με συζήτηση.
Θα επιχειρήσω να σας μεταφέρω, με
τη δική μου ματιά, τα σημαντικότερα σημεία της εκδήλωσης. Καλό είναι να
ξεφύγουμε από τον μικρόκοσμο όπου εργάζεται ο καθένας και να δούμε λιγάκι τα
πράγματα πιο ολιστικά, γιατί παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλοι οι
εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα.
Γ. Γιούλας, πρόεδρος του Κοινωνικού Πολύκεντρου.(Εργασιακές Σχέσεις)
Ο
πρόεδρος του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ παρουσίασε στοιχεία μίας
ενδιαφέρουσας έρευνας σε εξέλιξη που διεξάγεται από το Κοινωνικό Πολύκεντρο
σχετιζόμενη με τις εργασιακές σχέσεις.
Το πλαίσιο της έρευνας δεν μπορεί
να μη λάβει υπόψη την αδιάλειπτη σύγκρουση-πάλη των εργαζομένων με το κεφάλαιο.
Μετά την
καθιέρωση των εργασιακών σχέσεων το 19ου αιώνα, αποτέλεσμα πολλών
αγώνων των εργαζόμενων, από το 1980 διεθνώς άρχισε συστηματικά η απορρύθμισή
τους. Εάν κάποιος κοιμόταν και ξυπνούσε σήμερα, δεν θα πίστευε στα μάτια του
για το εύρος και το βάθος αυτής της απορρύθμισης η οποία συνεχίζεται.
·
Όσον
αφορά στη χώρα μας εκτός από την μείωση του αριθμού των μισθωτών υπαλλήλων έχουμε
πλέον και τους πολλαπλών-διαφορετικών ταχυτήτων
μισθωτών (ευέλικτη εργασία, 4ωρα, μερική απασχόληση, υποαπασχόληση, ΕΣΠΑ,
κοινωφελή, κ.α.). Πλέον όλες οι διαφορετικές μορφές μισθωτής εργασίας του ιδιωτικού
τομέα έχουν εισαχθεί και στον δημόσιο τομέα.
·
Από
τους 4.800.000 συνολικά εργαζόμενους το
2009 σήμερα ο αριθμός τους φτάνει τους 3.700.000.
·
Στον
ευρύτερο δημόσιο τομέα (με ΔΕΚΟ) το σύνολο των εργαζομένων από 1.012.000 (2009)
ανέρχεται σήμερα στους 790.000 υπαλλήλους.
·
Στο
στενό δημόσιο τομέα από 690.000 (2009) σήμερα
οι υπάλληλοι φτάνουν τους 560.000.
·
Έχουμε
αύξηση των εργαζομένων με πολλαπλές ταχύτητες στις εργασιακές σχέσεις και ταυτόχρονα
μείωση μονίμων απασχολουμένων και αορίστου χρόνου.
Αποτελέσματα:
α)Συρρίκνωση δημόσιου τομέα, β) μείωση παρεχόμενων υπηρεσιών, γ) μετακίνηση του
κόστους των υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα και δ) ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών.
Κουμαριανός Β. (Ασφαλιστικό
Σύστημα)
·
Από
το 2010 και μετά καταγράφονται 2 με 3 περικοπές κατ’ έτος και εγκατάλειψη της κοινωνικής
αποστολής του ασφαλιστικού συστήματος.
·
Άνεργος
ο 1 στους 3 δυνητικά εργαζόμενους, 36% φτωχοί
στο συνολικό πληθυσμό και 18% των εργαζομένων φτωχοί (δημιούργημα της κρίσης το εργαζόμενος-φτωχός).
·
550
Ευρώ μέση σύνταξη στο σενάριο σταθεροποίησης της οικονομίας, κάτι που σημαίνει απαξίωση της
σύνταξης. Αποτέλεσμα οι νέοι να σκέφτονται
ότι η κοινωνική ασφάλιση δεν έχει νόημα για αυτούς. Έτσι ο φαύλος κύκλος
της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης
εργασίας συνεχίζεται.
·
Το
ΔΝΤ επιμένει για 240 βασική-εθνική σύνταξη.
·
Η
λογική μείωσης του δημόσιου τομέα οδηγεί
στην ατροφία του συστήματος που μοιάζει με χιονοστιβάδα χωρίς σταματημό.
·
Ο
κοινωνικός χαρακτήρας του συστήματος παύει σταδιακά, το δημόσιο αποσύρεται, και
παίρνει πλέον ατομικά χαρακτηριστικά. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε το νέο σύστημα
θα επιβιώσει με συνεχείς τροποποιήσεις αλλά ο ασφαλισμένος όχι.
·
Για
40 χρόνια εργασίας με μέσο μισθό 1000 ευρώ αναλογεί σύνταξη 428 ανταποδοτική + 384 Ευρώ βασική-εθνική(μεικτά).
Για 35 χρόνια, 348 ανταποδοτική + 384 βασική.
·
1,8
δις Ευρώ από επαναϋπολογισμό των συντάξεων και κατάργηση της προσωπικής
διαφοράς υπολογίζουν για να καταφέρουν το πλεόνασμα .
·
Μεθοδική
κατάρρευση και απορρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας πλήττονται.
Επιβάλλεται
η αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της εργασίας
και η ανασύνταξη των δυνάμεων όλων των
εργαζομένων.
Εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ
Μετόκης Κ.
·
Η
μείωση του αφορολόγητου στα 5.900 Ευρώ θα είναι μία νέα μείωση μισθών.
·
Να
βρούμε εναλλακτικές προτάσεις και να τις παλέψουμε ως συνδικαλιστικό κίνημα.
Μπράτης Δ.
·
Παλιότερα
απαιτούνταν 4 εργαζόμενοι για 1 συνταξιούχο ώστε να λειτουργεί το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης.
Σήμερα χρειάζονται 10 εργαζόμενοι για 1 συνταξιούχο.
·
Το
ασφαλιστικό, που πλέον δεν αντέχει, είναι ευρύτερο οικονομικό ζήτημα και όχι αυτοαναφορικό.
·
360
ευρώ η μείωση συντάξεων για όσες είναι πάνω από τα 1000 ευρώ ο στόχος των νέων
μέτρων.
·
Ο
επαναϋπολογισμός των συντάξεων σημαίνει μείωση, γιατί δεν υπάρχει άλλος λόγος για να γίνει. Το
επόμενο θα είναι κατάργηση της προσωπικής διαφοράς των μισθών.
·
Το
δημόσιο κατέρρευσε. Δεν απολογούμαστε για τη δουλειά μας. Να μην
απογοητευόμαστε.
Θετικό αποτέλεσμα οι νίκες του κινήματος που σημειώθηκαν με την απεργία-
αποχή στην αξιολόγηση και στις προσλήψεις
των απολυμένων. Να αναδείξουμε τις επιτυχίες μας και να πιστέψουμε ότι μπορούμε να ξαναπετύχουμε
νέες νίκες.
Τουλγαρίδης Κ.
·
Ευρύτερο
πλαίσιο της κρίσης είναι η Ε.Ε. το ΔΝΤ και το κεφάλαιο.
·
Η
απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων εξελίσσεται. Η μαθητεία των 16χρονων
αποτελεί μία νέα μορφή ελαστικής εργασίας. Η μόνιμη εργασία στο δημόσιο μετατρέπεται
σε ελαστικού ωραρίου.
·
Το
δημόσιο, ο τελευταίος θύλακας ασφαλούς εργασίας,
πρέπει να αλωθεί με πρόσχημα την κρίση.
·
Η
αξιολόγηση δομών και η ατομική αξιολόγηση θα συνδεθεί με τον μισθό και την
απόδοση του υπαλλήλου. Θα οδηγήσει σε μείωση μισθών και οργανικών θέσεων και σε
νέα συρρίκνωση του δημοσίου.
Το
κλείσιμο της αξιολόγησης σημαίνει νέα μέτρα και νέα συρρίκνωση του κράτους. Χρειάζεται
νέος ξεσηκωμός και σύγκρουση με αυτές τις πολιτικές.
Ερωτήσεις -Συζήτηση.
·
Για
το ασφαλιστικό αναφέρθηκε (Κουμαριανός) ότι από την αρχή της λειτουργίας του υπονομεύτηκε,
όπως το 1955 που τα αποθεματικά του χρησιμοποιήθηκαν για δάνεια και «θαλασσοδάνεια». Επίσης, ο νόμος Σιούφα του 1993
για τον διαχωρισμό των εργαζομένων σε πριν και μετά το 1993 ακολούθησε ανάλογους
νόμους σε ευρωπαϊκές χώρες με σκοπό την αρχική απορρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος
μέσω του διαχωρισμού των ασφαλισμένων.
·
Η
διεθνής τάση για δυσφήμιση του δημοσίου αποτυπώνεται από τον διεθνή τύπο (Economist) που αποκαλούν τους δημοσίους
υπάλληλους «φοροφάγους» και τους υπόλοιπους φορολογούμενους «φοροδότες»
(Γιούλας).
·
(2009-2017)
Μείωση αμοιβών 30%. Μείωση αγοραστικής δύναμης 30%.(Γιούλας).
·
Για
τη μη ύπαρξη προέδρου στην ΑΔΕΔΥ που απασχόλησε τους παρευρισκόμενους ο καθένας
έριχνε την ευθύνη στους άλλους και όλοι στον «Χατζηπετρή».
·
Υπήρξε
διαβεβαίωση ότι η ΑΔΕΔΥ θα συναντηθεί με τον υπουργό οικονομικών για τα δάνεια
των δημοσίων υπάλληλων από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Για το ζήτημα αυτό το νομαρχιακό
τμήμα ΑΔΕΔΥ της Καστοριάς δραστηριοποιείται έντονα από τον Σεπτέμβρη του 2016.
·
Απόλυτη
συμφωνία υπήρξε για τις διαπιστώσεις των 2 επιστημονικών εισηγήσεων.
·
Προτεινόμενες
στρατηγικές-προτάσεις για το μέλλον: α)Αγώνας για επιμέρους νίκες σε ειδικότερα
ζητήματα, γιατί το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό και χρειάζεται ξεσηκωμός των εργαζομένων
σε όλη την Ευρώπη, β) μετωπική σύγκρουση
με αυτές τις πολιτικές και γ) χρησιμοποίηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτό που ζούμε δεν είναι μία κρίση που κάποτε
θα τελειώσει. Πρόκειται για μία κατάσταση μόνιμη χωρίς τέλος που έχει ως στόχο,
μεθοδικά, ζώνες (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ΟΤΑ, ΔΕΚΟ) που πριν δεν υπήρχαν στην
ελεύθερη αγορά-οικονομία να υπονομευτούν και να περάσουν στην ιδιωτική
οικονομία αλλά και στην ατομική-ιδιωτική ευθύνη. Εμείς τι θα κάνουμε για αυτό;
Θα περιμένουμε απαθείς από το σπίτι μας πότε θα τελειώσει η «κρίση»; (από
τοποθέτηση συναδέλφου στην εκδήλωση)
Θεοδωρακόπουλος Δημήτρης
Αντιπρόεδρος του Ν. Τ. Καστοριάς
