Στον
δρόμο για τις εκλογές των Υπηρεσιακών Συμβουλίων βγήκαν ήδη στην επιφάνεια
αδυναμίες και φορτίσεις συλλογικές ή
ατομικές. Η εκλογική διαδικασία από μόνη
της είναι μια δοκιμασία στην οποία κρίνονται όλοι οι συμμετέχοντες σε αυτήν. Τα
όρια όμως νομίζω έχουν ξεπεραστεί και ο πόλος εκτόξευσης πυροτεχνημάτων πρέπει
να αναλογιστεί τις ευθύνες του και ο
καιροσκοπισμός να πάψει να είναι η
πυξίδα τους.
Θα
προσπαθήσω σύντομα με απλά λόγια και σταράτα να προστατεύσω τη θέση μου ως
αιρετός, από το δηλητήριο που συνειδητά ή μη εκτοξεύεται, ως αποτέλεσμα της θεσιθηρικής
θόλωσης.
Η
επικοινωνία μου με την αιρετή του ΑΠΥΣΠΕ Δ. Μακεδονίας έγινε αφού ήταν σε πλήρη εξέλιξη η
προεκλογική εκστρατεία του ψηφοδελτίου της. Από σχολεία ενημερώθηκα το γεγονός αυτό. Η απάντηση που έλαβα στην τηλεφωνική επικοινωνία που
επιδίωξα αμέσως ήταν ότι η παραίτησή της
από το ΑΠΥΣΠΕ έγινε. Αλλά σε ό,τι αφορά
το ΠΥΣΠΕ Καστοριάς θα εξεταστεί το θέμα τη Δευτέρα (2-11-20). Η ημερομηνία που
έθεσε η ΔΟΕ (22/10/2020) ως ενορχηστρωμένος τρόπος πίεσης, παραβλέφθηκε από την
εν λόγω παράταξη, σύμφωνα με τα πραγματικά γεγονότα.
Πέραν
όλων αυτών, κανείς, τουλάχιστον από την
Ανεξάρτητη κίνηση, δεν παρενέβη στις εσωτερικές διεργασίες καμιάς παράταξης,
καμιάς ομάδας. Το αν κάποια ομάδα μπλέχτηκε στον ιστό του « περίμενε και θα
δούμε» ή « βλέπουμε και κάνουμε» είναι ζήτημα εσωτερικό και φυσικά δεν αποκλείει
εξ ορισμού την έξωθεν κριτική σε πράξεις «κρυφτούλι».
Σχόλια
καυστικά, σχόλια υβριστικά ( αν έχουν ή δεν έχουν οι αιρετοί), σχόλια αυθαίρετα
και ¨πιασιάρικα¨( οι αιρετοί παρανομούν) είναι αποτέλεσμα δυστυχώς ελλιπούς
ενημέρωσης κι εσκεμμένης διαστρέβλωσης.
Οι
αιρετοί της Ανεξάρτητης κίνησης δεν έπαψαν στιγμή να είναι στις επάλξεις εκπροσώπησης
και διαφύλαξης του κλάδου από αυθαιρεσίες ή παρανομίες. Ποτέ δεν υπάκουσαν και
δεν θα υπακούσουν σε έξωθεν εντολές.
Απεναντίας,
μπήκαν μπροστά και αντί να περιγράφουν καταστάσεις μπήκαν στην προσωπική βάσανο
της καταγγελίας και αποκάλυψαν, με τη βούλα της προκαταρκτικής εξέτασης, παρανομίες της διοίκησης.
Και
έτσι πρέπει να συνεχίσουμε… Ο κουρνιαχτός στ’ αλώνια πάντα υπάρχει. Η σοδειά μας
ενδιαφέρει όμως. Ραντεβού με όσους αντέχουν στον πολιτισμένο συνδικαλιστικό
στίβο.